تصویر قسمتی از شجره نامه امامزاده سید محمد عابد(ع)

شجره نامه امامزاده سید محمد عابد:

زندگی نامه امامزاده سید محمد عابد: در فواصل سال های 232 تا 247 ه.ق که شیعیان مورد غضب متوکل عباسی قرار داشتند برای رهایی از این ظلم و غضب و تبلیغ دین اسلام وارد ایران شدند که بعد از ورود به ایران به سرپرستی سید محمد عابد در روستای گنبد پیرمحمد فعلی ساکن شدند .

سید محمد اهل فضل و عبادت بسیار بود. روزها را روزه می گرفت و شبها را به عبادت خداوند می گذراند. از این رو به عابد معروف شد. هاشمیه خدمتکار رقیه دختر امام موسی کاظم(علیه السلام) نقل می کند:
محمد اهل طهارت و نماز بود. تمام شب را به وضو و نماز می گذرانید و صدای ریزش آبِ وضو، به گوش می رسید و به نماز مشغول می شد. پس از مدتی که عبادت می کرد، ساعتی می خوابید و باز وضو می گرفت و به نماز می ایستاد و... به همین حال تا بامداد به سر می برد. هرگاه محمد را می دیدم به یاد آیه قرآن می افتادم که خداوند فرموده است: «کانُوا قَلِیلاً مِنَ اللَّیْلِ ما یَهْجَعُونَ»

خاندان
سید ابراهیم، معروف به «مجاب» ، فرزند محمد عابد بن امام موسی کاظم(علیه السلام) است.

چرا به سید ابراهیم، مجاب می گویند؟
هنگامی که سید ابراهیم به کربلا منتقل و به حرم حسینی مشرف شد، خطاب به قبر مطهّر امام حسین(علیه السلام) گفت: «اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا أَبِی». صدایی شنید که: و «اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا وَلَدِی» لذا به مجاب؛ یعنی کسی که او را پاسخ گفته اند، ملقّب شد.
یکی از فرزندان سید ابراهیم درباره این واقعه شعری سروده است:
من أین للنّاس مثل جَدِّی *** موسی أو ابن ابنه المجاب
اذ خاطب السبط و هو رمس *** جاوبه بأکرم الجواب
وقتی سید ابراهیم درگذشت، او را در یکی از صحن های حرم مطهّر امام حسین(علیه السلام)دفن کردند، اما بعدها بر اثر توسعه حرم مطهّر که مقداری به مساحت بناهای حرم افزوده شد، مرقد سید ابراهیم در رواق غربی حرم قرار گرفت. شخصیتهای بزرگی از علمای شیعه در رواق سید ابراهیم مجاب دفن هستند که عبارتند از:
1. سید عبدالله بحرانی؛ صاحب کتاب «الافاضات الحسینیه» و «شرح مختصر النّافع علاّمه حلّی».
2. سید محسن بن عبدالله بحرانی.
3. عالم و شاعر، سید محمد زینی حسینی.
4. سید محمد بن محسن بحرانی، صاحب کتاب «الفصول البهیّه فی بعض اخبار الحجج المرضیه و هدایة العباد».
5. سید محمد مهدی آل طعمه.

این امامزاده دارای شجره نامه ای مکتوب می باشد که روی پوست چرمی نازک با زمینه ی سفید و اطرافش حواشی کشیده شده می باشد طبق آنچه که در شجره نوشته شده،سید محمد عابد علیه السلام فرزند بلا فصل موسی بن جعفر علیه السلام است ودر شجره نامه آدرس دقیق محل دفن این امامزاده را چنین بیان می کند:مقام مدفن آن جناب والا گهر در میان دو رودخانه در قریه ای از قرای ماسبذان و موضع از مواضع جبال الحلوان و متع است جانب قبله کوه پشم(اکنون به کوه پشمین معروف است) و جانب قطب کوه سرخ که موسوم است به بلیجان و درّه دره مورد و طرف شمال کوه زمزمیّه و ملّه گیچ که در طرف چپ ملّه قلیانه و جبل ذئب الحمار پایین بیاید به دار الکیل الکان کبود(اکنون معروف است به دارکله) و در پایین طرف قبله رمله که موسوم است به صحرای محسن آب این املاک و اراضی مرقومه وقف مختصّ سادات مذکورین است....

شجره نامه از سوی مراجع ذیل تأیید شده است که در قسمت ابتدایی شجره پنج عدد دایره کشیده شده که در داخل و اطراف این دایره ها افراد مهم و رجالی شیعه آن را تأیید کرده اند از جمله ی این افراد : آیت الله طباطبایی – آیت الله حائری – آیت الله حسینی الموسوی – آیت الله احمد آل کاشف الغطاء – آیت الله محمد حسین الغروی النائینی- سید احمد الموسوی– آیت الله حکیم- آیت الله محمد الحسینی الیزدی